HISTORIA W ZARYSIE

Początki wspólnoty parafialnej w Scarborough są głównie znane z wspomnień byłych parafian i osób zaangażowanych w jej tworzenie i pochodzą z początku lat osiemdziesiątych, kiedy to do Toronto napływali Polacy z okresu „Solidarności" i po wprowadzonym w Polsce stanie wojennym. Nowi emigranci uczęszczali wtedy na Mszę św. głównie do parafii św. Stanisława Kostki w Toronto, a później – po pojawieniu się polskiego księdza - ks. Mariana Kozieł do kościoła św. Bonifacego w Scarborough.

To właśnie ks. Kozieł zaczął organizować w sali parafialnej tego kościoła spotkania w j. polskim oraz przyczynił się do zorganizowania delegacji, które starały się o wydanie pozwolenia przez władze kościelne do odprawiania Mszy św. po polsku w kaplicy Seminarium Duchownego. Stanisław Sadowski – ówczesny prezes Kongresu Polonii Kanadyjskiej wspomina ten moment:

„W umówionym terminie zgłosiłem się do ks. Biskupa Ambrozic'a, który oświadczył mi, że udało mu się załatwić i udostępnić kaplicę Seminarium Duchownego przy 2661 Kingston Rd. w Scarborough do użytku tamtejszej Polonii. Spotkanie miało miejsce na początku 1983 roku. Ks. Biskup wyraził jednak zastrzeżenie, że nie wszystkie życzenia delegacji co do obsady duszpasterza mogą być spełnione. Ale tu solennie obiecał, że będzie to duszpasterz mówiący i czujący po polsku. W parę miesięcy po tej rozmowie duszpasterstwo na tym terenie objął ks. Zbigniew Olbryś ze Zgromadzenia Księży Chrystusowców."

Dekretem z dnia 6 września 1983 roku kardynał Carter ustanowił ks. Zbigniewa Olbrysia pierwszym proboszczem polskiej wspólnoty duszpasterskiej wschodniego rejonu Toronto. Na miejsce spotkań liturgicznych została wyznaczona kaplica św. Jana Ewangelisty przy średniej szkole im. Kardynała Newman'a. pierwsza Msza św. tam sprawowana została odprawiona 18 września 1983 roku, koncelebrowana przez ks. Prowincjała Władysława Gowina i ks. Zbigniewa Olbrysia, w której uczestniczył także ks. bp Alojzy Ambrozic.

Miesiąc później został wydany dekret przez ks. kardynała Carter ustanawiający Misję Duszpasterską dla Polaków pod nazwą „Our Lady Queen of Poland Mission".

Ks. Olbryś od początku zaczął organizować życie parafialne nowej misji. Powołano służbę liturgiczną, rozpoczęto katechizację, zorganizowano harcerstwo. 1 kwietnia 1986 powołał Komitet Budowy Kościoła, którego zadaniem było informowanie społeczności o planach budowy świątyni, zbieranie funduszy i przygotowywanie planów. Niestety ówczesna społeczność parafii nie mogła sprostać wyzwaniom finansowym związanym z planowaną budową.

Po 6 latach duszpasterskiej opieki na d Polakami w Scarborough, ks. Zbigniew został przeniesiony do parafii Matki Bożej Królowej Pokoju w Calgary, a na Jego miejsce przybył ks. Jan Rudzewicz, który kontynuował starania o rozpoczęcie budowy. Młoda wspólnota wciąż borykała się z niemożnością zebrania odpowiednich funduszy. Przedstawione plany budowy musiały zostać zaniechane.

Tym czasem doszło do kolejnej zmiany proboszcza. We wrześniu 1992 roku proboszczem Polskiej Misji został   ks. Stanisław Kuczaik. Po kolejnych kilku latach starań, Archidiecezja Toronto zakupiła 4 akry ziemi pod zatwierdzoną wcześniej przez Radę Miasta Scarborough budowę kościoła, a przygotowanie projektu kościoła zlecono firmie „Zawadzki Armin Stevens Architects", który po kilku zmianach został zatwierdzony 8 lutego 1995 roku przez Archidiecezjalny Komitet Budowlany.

Uroczystego poświęcenia ziemi pod nowy kościół dokonano 7 kwietnia 1995 roku przez kanclerza Kurii ks. Briant'a Cullinane w obecności przedstawicieli polskich parafii, organizacji, urzędu miasta, polityków oraz byłego ks. Prowincjała Tadeusza Winnickiego.

Przetarg na budowę kościoła wygrała firma „Mitchell Construction Ltd." z Richmond Hill. Plany nowego kościoła z prośbą o wydanie zezwolenia na budowę zostały złożone do Urzędu Planowania w Scarborough 18 kwietnia 1996 roku. 16 sierpnia tegoż roku rozpoczęto pierwsze wykopy fundamentów pod kościół i plebanię, a Urząd Miasta Scarborough wydał oficjalne pozwolenie na budowę datowane 30 września 1996. Budowa została zakończona w czerwcu następnego roku.

22 czerwca 1997roku o godz. 15:00 rozpoczęła się uroczysta ceremonia poświęcenia naszego kościoła. Poświęcenia dokonał ks. arcybiskup Alojzy Ambrozic w obecności biskupa pomocniczego John S. Knight, Kanclerza Kurii, Rektora Seminarium, ks. Prowincjała Andrzeja Maślejaka, księży gości z polskich i angielskich parafii oraz wielu organizacji polonijnych i kościelnych oraz wielkiej liczby parafian. Szacuje się, że wzięło  w nich udział blisko 1500 osób.

W dniu poświęcenia ks. Arcybiskup Ambrozic wydał dekret zmieniający nasz status z Misji na Parafię Personalną Matki Bożej Królowej Polski.

Poświęcenie kościoła było kolejnym krokiem w drodze do celu. Pozostałe obiekty parafialne (plebania, sala parafialna, parking) były dalej w stanie surowym. Niestety zabrakło funduszy na ich wykończenie. Trzeba było więc starać się o pożyczkę w banku, nie zapominając jednocześnie o długu na zakup ziemi zaciągniętym w diecezji. Zadania „wyprowadzenia na finansową prostą" podjął się kolejny Proboszcz naszej parafii ks. Stanisław Rakiej, który przyjął to wyzwanie w październiku 2001 roku.

To za czasów ks. Rakieja zainstalowano w kościele klimatyzację, wykończono salę parafialną z profesjonalnie wyposażoną kuchnią, wykończono salki spotkań pod plebanią, zainstalowano witraże. W 2005 roku spłacono całkowicie dług bankowy oraz wynegocjowano z Archidiecezją Toronto bezprocentową spłatę długu na zakup ziemi do roku 2012. Ks. Stanisław był w naszej parafii 9 lat.

W sierpniu 2010 obowiązki proboszcza przejął ks. Adam Bobola, który skoncentrował się na pracach modernizatorsko-upiększających kościoła i terenu. Pierwszym zadaniem wykonanym w szybkim tempie była przebudowa prezbiterium i przeniesienia Tabernakulum do jego centrum. Prace były w pełni wykonane przez wolontariuszy i ks. Proboszcza. W kolejnych latach zainstalowano oświetlenie w nawie głównej, wybudowano prospekt organowy, doszły świeczniki wotywne, figury świętych, mozaika. Dużym wyzwaniem finansowym była budowa garaży i dodatkowych salek. Ogrodzono teren kościelny, przygotowano i wyposażono plac zabaw dla dzieci oraz w latach 2017-18 wyrównano teren na boisko sportowe.

Wszystkie zadania można było wykonać dzięki niezwykłej hojności naszych Parafian, za co w imieniu całej społeczności bardzo dziękujemy.

Powyższy opis to zaledwie mała cząstka zmagań, starań i determinacji grupy śmiałków i zapaleńców, którzy nie zważając na przeszkody zaczęli tworzyć krok po kroku tę wspólnotę. Marzenie narodzone w latach osiemdziesiątych przeistoczyło się w rzeczywistość około 15 lat później w postaci tego kościoła.

Dziękujemy Wam za to z całego serca. Dziękujemy wszystkim Kapłanom tu posługującym za oddanie i poświęcenie się naszej wspólnocie, Dobrodziejom i Budowniczym za wszelkie ofiary na rozbudowę tego Kościoła, Parafianom – za to, że współtworzycie i troszczycie się o Kościół Matki Bożej Królowej Polski w Scarborough.

Bóg zapłać!

Wszechmogący i miłosierny Boże!

Często gromadzimy się w naszej świątyni 
   na modlitwie i sprawowaniu sakramentów.
   Czynimy to jako wspólnota parafialna.
   Prosimy Cię o Twoje błogosławieństwo dla tych,
   którzy ją tworzą - dla wiernych i duszpasterzy.
   Polecamy Ci rodziny naszej parafii,
   niech będą silne Twoją mocą.
   Oddajemy Ci pod opiekę dzieci i młodzież,
   aby ich wzrastanie ku prawdziwej dojrzałości
   przebiegało zgodnie z Twoją wolą.
   Modlimy się za chorych, starszych i samotnych,
   abyś Ty sam był dla nich pociechą i umocnieniem.
   Twojej łaskawości polecamy naszych kapłanów
   i prosimy o nowe powołania kapłańskie i zakonne.
   Ze szczególną mocą zawierzamy Ci tych,
   którzy nie przyjęli dotąd orędzia zbawienia,
   przemień ich serca i uczyń je miłymi Sobie.

Ojcze, przyjmij nasze pokorne oddanie się Tobie
   i błogosław naszej parafii.

Maryjo Królowo Polski módl się za nami!

(Opracowanie - w oparciu o wspomnienia ks. Stanisława Kuczaika opublikowane w Albumie Parafialnym lat 1983-1999 oraz pamiątkowym biuletynie wydanym na 25-lecie parafii)